ภิกษุจัดการกหาปณะ สิ่งของที่พวกเขานำมา เป็นอกัปปิยะแก่พวกภิกษุทั่วไป
- ฮิต: 4765
ข้อมูลจาก พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ชุด ๙๑ เล่ม ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย
(พิมพ์ พ.ศ. ๒๕๒๕) (ปกสีน้ำเงิน) และ (พิมพ์ พ.ศ. ๒๕๔๖) (ปกสีแดง)
ภิกษุจัดการกหาปณะ สิ่งของที่พวกเขานำมา
เป็นอกัปปิยะแก่พวกภิกษุทั่วไป
เล่ม ๓ หน้า ๘๖๙ (ปกสีน้ำเงิน) / หน้า ๘๑๘-๘๑๙ (ปกสีแดง)
พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ เล่ม ๑ ภาค ๓
บางส่วนของ จีวรวรรคที่ ๑ สิกขาบทที่ ๑๐ พรรณนาราชสิกขาบท
ถ้าชาวนาทั้งหลายนำกหาปณะมากล่าวว่า
กหาปณะเหล่านี้พวกผมนำมาเพื่อสงฆ์,
และภิกษุรูปใดรูปหนึ่ง กล่าวว่า
ท่านจงนำผ้ามาด้วยกหาปณะเท่านี้,
จงจัดข้าวยาคูเป็นต้นด้วยกหาปณะประมาณเท่านี้
ด้วยความสำคัญว่า สงฆ์ไม่รับกหาปณะ
สิ่งของที่พวกเขานำมา
เป็นอกัปปิยะแก่พวกภิกษุทั่วไป.
ถามว่า เพราะเหตุไร
ตอบว่า เพราะภิกษุจัดการกหาปณะ.
ถ้าพวกชาวนานำข้าวเปลือกมากล่าวว่า
ข้าวเปลือกนี้ พวกผมนำมาเพื่อสงฆ์,
และภิกษุรูปใดรูปหนึ่งกล่าวว่า
พวกท่านจงนำเอาสิ่งนี้และสิ่งนี้
มาด้วยข้าวเปลือกประมาณเท่านี้ โดยนัยก่อนนั่นแล
สิ่งของที่พวกเขานำมา
เป็นอกัปปิยะเฉพาะแก่ภิกษุนั้นเท่านั้น.
เพราะเหตุไร ?
เพราะภิกษุจัดการข้าวเปลือก.