คำถาม-คำตอบ สามเณรก็ต้องเว้นจากรับทองและเงินด้วยใช่หรือไม่ ?

คำถาม

สามเณรก็ต้องเว้นจากรับทองและเงินด้วยใช่หรือไม่ ?

คำตอบ

ใช่ เพราะพระพุทธเจ้าบัญญัติสิกขาบท ๑๐

แก่สามเณร และข้อสุดท้ายคือ

เว้นจากรับทองและเงิน

อ้างอิง

ข้อมูลจาก พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ชุด ๙๑ เล่ม

ฉบับมหามกุฏราชวิทยาลัย ในพระบรมราชูปถัมภ์

(พิมพ์ พ.ศ. ๒๕๒๕) (ปกสีน้ำเงิน)

และ (พิมพ์ พ.ศ. ๒๕๔๖) (ปกสีแดง)

สามเณรก็ต้องเว้นจากรับทองและเงิน

https://www.d-study.com/index.php/th/mediagiveawayevent/00/860-6-81

เล่ม ๖ หน้า ๘๑-๘๒ (ปกสีน้ำเงิน) / หน้า ๒๔๑ (ปกสีแดง)

พระวินัยปิฎก มหาวรรค เล่ม ๔ ภาค ๑

บางส่วนของ อรรถกถาบรรพชาวินิจฉัย

จริงอยู่พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสไว้ดังนี้ว่า

ภิกษุทั้งหลายเราอนุญาตสิกขาบท ๑๐ แก่สามเณรทั้งหลาย

และอนุญาตเพื่อให้สามเณรศึกษาในสิกขาบท ๑๐ เหล่านั้น คือ:-

พระวินัยปิฎก มหาวรรค เล่ม ๔ ภาค ๑ - หน้าที่ ๘๒ (พิมพ์ พ.ศ. ๒๕๒๕) (ปกสีน้ำเงิน)

          เว้นจากทำสัตว์มีชีวิตให้ตกล่วงไป ๑.

          เว้นจากถือเอาสิ่งของที่เจ้าของเขาไม่ให้ ๑.

          เว้นจากกรรมมิใช่พรหมจรรย์ ๑.

          เว้นจากพูดเท็จ ๑.

          เว้นจากดื่มน้ำเมา คือ สุราและเมรัย อันเป็นที่ตั้งแห่งความประมาท ๑.

          เว้นจากบริโภคอาหารผิดเวลา ๑.

          เว้นจากฟ้อนขับประโคมและดูการเล่น ๑.

          เว้นจากการทัดทาระเบียบดอกไม้ของหอมและเครื่องทาอันเป็นฐานแต่งตัว ๑.

          เว้นจากนอนบนที่นอนสูงที่นอนใหญ่ ๑.

          เว้นจากรับทองและเงิน ๑.

http://www.tripitaka91.com/6-81-18.html

เล่ม ๖ หน้า ๒๘๔-๒๘๕ (ปกสีน้ำเงิน) / หน้า ๑๗๓-๑๗๔ (ปกสีแดง)

พระวินัยปิฎก มหาวรรค เล่ม ๔ ภาค ๑

บางส่วนของ ทายัชชภาณวาร

สิกขาบทของสามเณร

          [๑๒๐] ครั้งนั้น สามเณรทั้งหลาย ได้มีความดำริว่า

สิกขาบทของพวกเรามีเท่าไรหนอแล และพวกเราจะต้องศึกษาในอะไร

ภิกษุทั้งหลายกราบทูลเรื่องนั้นแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า.

          พระผู้มีพระภาคเจ้ารับสั่งกะภิกษุทั้งหลายว่า

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย

เราอนุญาตสิกขาบท ๑๐ แก่สามเณรทั้งหลาย

และให้สามเณรทั้งหลายศึกษาในสิกขาบท ๑๐ นั้น คือ:-

          ๑. เว้นจากการทำสัตว์ที่มีชีวิตให้ตกล่วงไป.

          ๒. เว้นจากถือเอาพัสดุอันเจ้าของมิได้ให้.

          ๓. เว้นจากกรรมอันเป็นข้าศึกแก่พรหมจรรย์.

          ๔. เว้นจากการกล่าวเท็จ.

          ๕. เว้นจากการดื่มน้ำเมา คือ สุราและเมรัย อันเป็นที่ตั้งแห่งความประมาท.

          ๖. เว้นจากบริโภคอาหารในเวลาวิกาล.

พระวินัยปิฎก มหาวรรค เล่ม ๔ ภาค ๑ - หน้าที่ ๒๘๕ (พิมพ์ พ.ศ. ๒๕๒๕) (ปกสีน้ำเงิน)

          ๗. เว้นจากฟ้อนรำ ขับร้อง ประโคมดนตรีและดูการเล่นที่เป็นข้าศึก.

          ๘ เว้นจากการทัดทรงตกแต่งด้วยดอกไม้ของหอมและเครื่องลูบไล้ อันเป็นฐานแห่งการแต่งตัว.

          ๙. เว้นจากที่นั่งและที่นอนอันสูงและใหญ่.

          ๑๐. เว้นจากการรับทองและเงิน.          

          ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย

เราอนุญาตสิกขาบท ๑๐ นี้ แก่สามเณรทั้งหลาย

และให้สามเณรทั้งหลายศึกษาในสิกขาบท ๑๐ นี้.

http://www.tripitaka91.com/6-284-8.html

รวมเรื่อง พระภิกษุและสามเณร รับ ให้รับ

หรือยินดีทองเงินอันเขาเก็บไว้ให้ ต้องอาบัติ

และเรื่องที่เกี่ยวข้อง

http://www.d-study.com/index.php/th/mediagiveawayevent/00/823-sum

https://1drv.ms/b/s!AndLB6Ed5-A-gbsNWJaa_PTjRst5_A